Festiwal Korelacje to nowatorskie wydarzenie w obszarach sztuki filmowej i kultury dostępnej prezentujące polskie filmy w nowej formule – głosy narratorów wplecione są pomiędzy oryginalne dialogi. Znany jest m.in. z kultowej już “Wilczycy” Marka Piestraka z autorską narracją Doroty Masłowskiej.  Film z autorską narracją to rodzaj subiektywnego oprowadzania po filmie, interpretowania go w osobisty, swobodny, często emocjonalny sposób, dzięki czemu odbiorcy i odbiorczynie oglądają film oczami narratora. Festiwal organizowany jest we Wrocławiu przez studio Kineskop oraz Dolnośląskie Centrum Filmowe.

W tym roku minęło dwadzieścia lat od śmierci Henryka Kluby, świetnego reżysera, pedagoga, wieloletniego rektora łódzkiej filmówki. Po raz pierwszy w Lublinie prezentujemy jego debiut pełnometrażowy „Chudy i inni” z autorską narracją Artura Andrusa opracowaną na ubiegłoroczną edycję Festiwalu Korelacje.

Chudy i inni, reż. Henryk Kluba (Polska) 1966, 91’, 15+

autorska narracja: Artur Andrus

Film w polskiej wersji językowej z lektorem (autorską narrację czyta Dorota Masłowska) i napisami dla osób niesłyszących i niedosłyszących (SDH).

Połowa lat sześćdziesiątych. Trwa budowa zapory wodnej w Solinie. Spartańskie warunki, trudności z zaopatrzeniem, błoto, pustka dookoła. Grupa mężczyzn zatrudniona do pracy mimo początkowej niechęci zaczyna nawiązywać przyjacielskie relacje. A gdy na budowie dochodzi do tragedii – a przynajmniej oni są przekonani, że miał miejsce wypadek – postanawiają ukryć sprawcę przed władzami. Debiut fabularny Henryka Kluby był z jednej strony chwalony za realizm i świetne role, z drugiej – wypominano mu zbytnie przywiązanie do tzw. „produkcyjniaków” z propagandowym przesłaniem. Kluba nie ukrywał swoich inspiracji, ale twierdził przy tym, że „Chudy i inni” to produkcyjniak uszlachetniony.

Autorska narracja Artura Andrusa, choć często przypomina o realiach życia i pracy na peerelowskiej prowincji, wydobywa jednak z filmu Kluby to, co dziś wydaje się ważniejsze: szorstką, a zarazem dyskretnie podszytą ironią balladę o męskiej przyjaźni i rywalizacji. Komentując „Chudego…” Andrus bywa uszczypliwy, lecz nie ukrywa swojej fascynacji światem pokazanym na ekranie. Jego spojrzenie na dawno minioną rzeczywistość jest dowcipne a przy tym refleksyjne, chwilami nawet smutne.

Jakub Demiańczuk

Po seansie zapraszamy na spotkanie z osobami organizującymi Festiwal Korelacje. Spotkanie będzie tłumaczone na PJM.